In het boek van de Holenbeer is Ayla de hoofdrolspeelster. Dit boek speelt zich zo’n 36.000 jaar geleden af. Ayla is een meisje dat na de allesverwoestende aardbeving de enige overlevende was van het andere volk. Ze was ongeveer 3 jaar oud ze werd als bijna dood gevonden door de holenbeer stam en Iza die daar medicijnvrouw was kon het niet over haar hart verkrijgen haar daar te laten liggen en haalde het stamhoofd over haar mee te nemen.
De mensen van de holenbeer stam waren klein van formaat, liepen ietwat gebogen, waren erg behaard, ledenmaten waren gebogen en stijf, het voorhoofd was laag waardoor de ogen boven in de schedel lagen en niet zoals bij de mens in het midden. Boven de ogen was een prominente wenkbrauwboog aanwezig, een benen rand die de oogkassen omspant. Ook wel Neanderthaler genoemd. Ze hadden relatief grote neuzen, kenden geen emotie in de vorm van tranen en de hersenen waren minder ontwikkeld.
Daarentegen was Ayla groot en lenig van postuur en had een groter en ronder hoofd. Later is geconstateerd dat er een veranderen van de hersenen is ontstaan, flexibele ledenmaten maar kon ook emoties tonen vanuit het hart doormiddel van tranen. Doordat er een verandering in de hersenen was ontstaan kon zij ook informatie sneller verwerken en opslaan. En liefde voor anderen kon toen vanuit het hart stromen waardoor zij onvoorwaardelijk klaar stond voor de medemens, dieren en de natuur, zonder erover na te denken wat daar de consequenties van zouden zijn en ze werd gesteund door haar totemdier.
Voor mij voelt dit ook zo nu we voor een grote transformatie op de aarde staan waardoor we minder vanuit ons ego mogen gaan leven en in liefde voor ons zelf en de medemens en alles daaromheen. Dus meer vanuit vertrouwen dat alles wat wij op ons levenspad tegenkomen een doel heeft om verder te groeien tot een compleet mens.
Waarin het loslaten van oude angsten en trauma’s en soms relaties een groot thema is. En het vertrouwen hebben dat alles wat er op je levenspad komt je weer verder brengt in je transformatie. Zodat je vanuit het hier en nu kunt leven.
Met beide benen op de grond, want goed geaard zijn is daarin een gróót thema. Want kijk naar de bomen om ons heen, als die niet goed met de wortels in de aarde staan worden ze door stormen en tegenslag om geblazen.
Eind conclusie: ga uit het hoofd, leef vanuit het hart in liefde voor jezelf en alles om je heen, met beide voeten stevig op de grond. Zodat je dan de tegenslagen in het leven aan kunt.
